Sto lat temu Wadowice były spokojnym, niewielkim miastem. Ludzie w ówczesnej Polsce cieszyli się z odzyskanej wolności, po stu dwudziestu trzech latach niewoli, narzuconej przez trzech zaborców. Nasi przodkowie zaczęli energicznie scalać różne regiony kraju w jeden, żywy organizm.

18 maja 1920 roku w Wadowicach przyszedł na świat Karol Wojtyła, syn Karola i Emilii, młodszy brat Edmunda. Nikt, oczywiście, nie zdawał sobie sprawy, że urodził się wtedy jeden z największych, może największy z rodu Polaków, przyszły papież i duchowy przywódca świata przełomu drugiego i trzeciego tysiąclecia chrześcijaństwa.

Znamy drogę osiemdziesięciu pięciu lat życia Karola Wojtyły. Droga ta rozpoczęła się w Wadowicach 18 maja 1920 roku, a dobiegła kresu 2 kwietnia 2005 roku w Watykanie. Jak sam on powiedział podczas ostatniej wizyty w Wadowicach, 16 czerwca 1999 roku, „tu, w tym mieście, w Wadowicach, wszystko się zaczęło. I życie się zaczęło, i szkoła się zaczęła, studia się zaczęły i teatr się zaczął. I kapłaństwo się zaczęło”.

Po Wadowicach przyszła kolej na Kraków, gdzie rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, przerwane wybuchem II wojny światowej. Tych studiów nie udało się mu ukończyć. Nowym „uniwersytetem” Karola Wojtyły stał się kamieniołom i ciężka praca. Tam ostatecznie dojrzało jego powołanie do służby kapłańskiej.

Zostały dostrzeżone niepospolite zdolności jego umysłu i serca, dlatego po święceniach kapłańskich, które otrzymał 1 listopada 1946 roku i dalszych studiach na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w Lublinie, został duszpasterzem młodzieży, która nazywała go wujkiem, a także wykładowcą, biskupem i wreszcie arcybiskupem metropolitą krakowskim i kardynałem.

Komunistyczne władze odnosiły się z wielką wrogością do Kościoła katolickiego. Komuniści uważali, że wiara w Pana Boga to przeżytek, a religia daje złudne nadzieje na odbudowę państwa polskiego. Kościół jednak nakładał na barki Karola Wojtyły coraz większą odpowiedzialność, a on podejmował służbę, bo chciał służyć. W 1966 roku Arcybiskup Krakowa Karol Wojtyła brał udział w obchodach tysiąclecia przyjęcia Chrztu przez Polskę, które zostały zorganizowane przez Jego przyjaciela – Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Prymasa Tysiąclecia i Kościół katolicki. Rok później, w 1967 roku, został kardynałem, czyli bezpośrednim współpracownikiem Ojca Świętego. Największa odpowiedzialność została mu powierzona 16 października 1978 roku, gdy został wybrany Biskupem Rzymu, Papieżem i Głową całego Kościoła Katolickiego, na wszystkich kontynentach i we wszystkich narodach świata.

Jan Paweł II wymagał wiele od siebie, dlatego miał odwagę proponować niełatwą, ale drogę prowadzącą również do osobistego szczęścia. W Częstochowie w 1991 roku mówił papież: „Wymagajcie od siebie choćby inni od was nie wymagali”.

Materiał przygotowany przez

Ks. Patryka Stybę